سلام دوستان
منتظر یه اتفاق خوب بودم که دوباره حوصله نوشتن پیدا کنم اما دیدم تا خبرای بد بیشتر نشدن بهتره دست به کار بشم...خبر خوب پیشکش!
اول به همه زنهایی که منتظر بودن شوهراشون از ماموریت برگردن اما فهمیدن این بار دلشوره شون تعبیر شده تسلیت می گم ...حالتون رو درک میکنم چون شوهر منم همیشه تو این تابوتهای هوایی ماموریته و من تا برگرده هزار بار میمیرم و زنده میشم و از دست بچه ها که دایم میپرسن بابا کی میاد کلافه!
امیدوارم خدا بهتون صبر و اسقامت تنهایی زیر بار مشکلات رفتن رو بده آمین!
از مجوز هم خبری نشده که هیچ دو تا از کارام که به چاپهای بعدی رسیدن باز انتظار تایید رییس جدید رو میکشن!!
آرزو می کنم حداقل این سخت گیری برای سریال هل و فیلمها و خواننده های آبکی و واقعا سبک هم اعمال بشه اینطوری کمتر دلم میسوزه!