گاهی دلمون بی خودی میگیره..نا امیدی میاد سراغمون از زمین و زمان شکایت داریم و خودمون رو بد شانس می دونیم..اما کافیه یه لحظه به چیزایی فکر کنیم که داریم و خودش برای خوشبختی کافیه..چیزایی که برای خیلی ها آرزوست!نگو که هیچی نداری که باعث غبطه باشه...نگو چه فایده...هیچی نگو فقط برای یه لحظه هم که شده فکر کن.چشماتو بذار روهم و خودت رو بذار جای آدمایی که حسرت دیدن چشماتو شنیدن گوشهاتو کارایی دستاتو و قدرت پاهاتو دارن...شایدم به هوش و استعدادت غبطه می خورن به موقعیتت به زندگی موفقت به کسایی که دور و برتن و دوستت دارن و دوستشون داری...چه میدونم اما مطءنم یه چیزی هست که به خاطرش شاکر باشی و احساس خوشبختی کنی..یا الله یه چیزی هست.