بچه ها متشکریم !فکر کنم این اولین باره که ما مثل آدمیزاد به جام جهانی راه پیدا کردیم بدون اینکه منتظر نتیجه بقیه باشیم یا با تیم چندم از گروه فلان سر رفتن یا موندن بازی کنیم!
بعد از بازی با پسرهام رفتیم تو خیابون تا در شادی مردم شریک بشیم (پدر بچه ها استادیوم بود و تا ساعت ۱۱.۳۰در ترافیک مونده بود!!)از دیدن جشن و پایکوبی دختر وپسرا به این فکر کردم که ای کاش مناسبت های شادی مون هم به اندازه روزای عزاداریمون زیاد بود...مگه جوونا چی می خوان؟
سلام بانوی شرقی عزیزم.ممنون که با اینهمه کار به من سر میزنی و ممنون از اینکه برای من نگرانی……چشم.مراقب میشم.خیلی وقته که میخوام یه زنگ کوچولو بزنم ولی میترسم زمان مناسبی نباشه و مزاحم باشم.
در رابطه با شعرم.چون پرسیده بودید باید بگم.خودم برش داشتم چون به عقیده خودم خیلی ضعیف بود.....فکر کردید کسی میتونه تو وبلاگم دست کنه و چیزی رو جا به جا کنه؟!خونشو رو سرش خراب میکنم
با عرض سلام خدمت بانوی شرقی
واقعا یه اسم برازنده انتخاب کردی
چون این اولین وبلاگی بود که حس
می کنم ساده و صاف بود ودر ضمن
اولین وبلاگی که به صورت آنلاین آن
را تا آخر خواندم من از لیست دوستان
شازده خانوم با وب شما آشنا شدم
اول اینکه من هم این پیروزی را تبریک میگویم
دوم اینکه امیدوارم امسال راه شمال را
که پنج ساعته است در دو ساعت طی کنید
سوم اینکه شما اون داستانی را که نشوشتید
چاپش کنید چون شما با این دست قلم خوب
خود نمی توانید داستان بدی بنویسید
چهارم اینکه ما که کیک تولد پسر شما
را نخوردیم ولی بازم تبریک
پنجم اینکه امیدوارم فیلمنامه نویس بیشی
ما هم تو ایران یه فیلم جالب ببینیم
شیشم اینکه این دردها تنها مال مادر
بزرگها و پدر بزرگها نیست همه یه دردی
دارن
هفتم اینکه روحه آدم به سنش نیست
هشتم اینکه امیدوارم زندگی خوب وخوشی
با همسر وبچه های خود داشته باشی
وهشتم اینکه ما را ببخش که دست به
تایپ جالبی نداریم و سر شما را درد آوردیم
به سایت من هم سر بزن درست مطالب
وبلاگه من همش به در بخور نیست ولی
چیکار کنیم ما هم دلمونو به این جور چیزا
خوش کردیم