من برگشتم

سلام به همه...من چند روزی نبودم و تو این چند روز به این فکر بودم که چی بنویسم ...اگه به کسی برنخوره می خوام راجع به خودمون یه چیزی بگم (ما خانمها)...
تو وبلاگ گردی که انجام دادم بیشتر خانمها راجع به بچه هاشون چیز نوشته بودن اکثرا راجع به شیرین کاری ها و عشق و علاقه شون به فرزندشون.چون خودم مادرم احساسشون رو درک می کنم اما به نظر شما وقتش نرسیده که ما کمی هم از خودمون ...احساس و اندیشه هامون بنویسیم یعنی جایی وجود نداره که ما مستقل باشیم بی اونکه به بچه و شوهرمون بچسبیم درسته که بچه های ما همه هستی مون هستن اما به نظرم باید حداقل یه جایی ما فقط به خودمون فکر کنیم...از همه کسایی که بهشون برخورد معذرت می خوام...